- fizjoterapeutą
- logopedą
- pedagogiem
- psychologiem
W pierwszym etapie projektu zostały utworzone Indywidualne Plany Działań (IPD), w których zawarte zostały cele terapii, na podstawie których zostały dobrane odpowiednie zajęcia rehabilitacyjne dla każdego beneficjenta projektu. Forma wsparcia jest dostosowana do rodzaju i stopnia niepełnosprawności każdej osoby z niepełnosprawnością. Zajęcia odbywają się w pomieszczeniach Stowarzyszenia ″Wspólnota Serc″, w Szkole Podstawowej Nr 19 w Gdańsku Oruni Górnej. Zajęcia prowadzone są przez 5 dni w tygodniu, przez specjalistów zatrudnionych w Stowarzyszeniu (3rehabilitantów, 2 logopedów, 2 pedagogów, 1 psycholog, który pracuje za wynagrodzenie w projekcie oraz świadczy usługi w ramach wolontariatu). Beneficjenci projektu, bądź ich opiekunowie prawni, są na bieżąco informowani o postępach oraz otrzymują wskazówki do pracy w domu. W trakcie prowadzonej rehabilitacji w zależności od potrzeb i wieku podopiecznych stosowane są różnorodne środki, metody oraz profesjonalny sprzęt rehabilitacyjny.
Na rehabilitację indywidualną składała się:
Zajęcia fizjoterapeutyczne są bardzo ważnym elementem kompleksowej rehabilitacji pozwalającym osiągnąć przez beneficjenta jak największą samodzielność w życiu codziennym. Ta forma wsparcia jest efektywna, jeśli będzie udzielana w sposób ciągły i systematyczny. Fizjoterapeuci kładą nacisk na poprawę funkcjonowania ruchowego, a przede wszystkim na naukę samoobsługi oraz zwiększenie niezależności od osób trzecich (fizjoterapeuta podchodzi do beneficjanta w sposób holistyczny). Ćwiczenia ruchowe i poprawa sprawności fizycznej są istotnym elementem terapii stymulującym pracę mózgu i wpływającym na poprawę skupienia uwagi na wykonywanych czynnościach. Daje to możliwość osiągnięcia lepszych wyników w nauce, rozwijania swoich zainteresowań oraz nawiązywanie relacji w swoich grupach rówieśniczych. U osób z zaburzeniami rozwoju ruchowego, jak najszybsze rozpoczęcie terapii zapobiega powstawaniu niefizjologicznych wzorców ruchowych. Beneficjenci borykają się z nadwrażliwoącią różnych zmysłów i innymi trudnoąciami, dlatego wskazana jest dla nich fizjoterapia, która odbywa się będzie w znanym miejscu z konkretnym prowadzącym, który wie jak pracować z danym beneficjentem pomoże mu przezwyciężać trudności.
DROGA DO SAMODZIELNOŚCI POPRZEZ KOMPLEKSOWĄ REHABILITACJĘ
Niniejszy projekt jest kontynuacją działań podejmowanych na rzecz osób z różnorakimi niepełnosprawnościami przez Stowarzyszenie ″Wspólnota Serc″. Polega on na prowadzeniu placówki ciągłej, która zapewnia możliwość uczestnictwa w indywidualnych zajęciach rehabilitacyjnych, dzięki dofinansowaniu ze środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Przy realizacji projektu kierujemy się zasadami:
- powszechności,
- kompleksowości,
- wczesności.
W projekcie bierze udział 33 beneficjentów (17 - dzieci i młodzieży z różnorodnymi niepełnosprawnościami do 18 roku życia oraz 16 osób dorosłych z różnorodnymi niepełnosprawnościami). Nasi podopieczni korzystają ze specjalistycznych zajęć rehabilitacyjnych z:
Wszechstronna rehabilitacja osób z niepełnosprawnością, gdzie celem jest poprawa funkcjonowania, to kompleksowy proces terapeutyczny, który skupia się na różnych aspektach życia osoby z niepełnosprawnością, aby pomóc jej osiągnąć jak najwyższą jakość życia i niezależność. Główne cechy takiej rehabilitacji obejmują:
1. Holistyczne podejście: Terapia uwzględnia całą osobę, jej fizyczne, emocjonalne, społeczne i psychiczne potrzeby.
2. Spersonalizowany plan: Tworzy się indywidualny plan rehabilitacji dostosowany do unikalnych potrzeb i celów danej osoby.
3. Zespół specjalistów: W procesie rehabilitacji mogą uczestniczyć różni specjaliści, tacy jak: fizjoterapeuci, logopedzi, psycholodzy, terapeuci zajęciowi itp.
4. Cele funkcjonalne: Celem jest poprawa zdolności do wykonywania codziennych czynności, jak również zwiększenie niezależności i jakości życia.
5. Regularność i kontynuacja: Rehabilitacja to proces długoterminowy, który wymaga regularnych sesji i monitorowania postępów.
6. Wsparcie rodziny i opiekunów: Rodzina odgrywa istotną rolę w procesie rehabilitacji i jest zaangażowana w wsparcie oraz implementację strategii w życiu codziennym.
7. Edukacja i doradztwo: Osoba z niepełnosprawnością oraz jej rodzina
są edukowane na temat metodyk i strategii, które pomagają w osiągnięciu celów rehabilitacyjnych.
8. Ocena postępów: Regularne oceny i dostosowywanie planu rehabilitacji
są kluczowe dla monitorowania postępów i wprowadzania ewentualnych zmian.
Wszechstronna rehabilitacja osób z niepełnosprawnością dąży do pełnej integracji tych osób w społeczeństwo, zwiększając ich samodzielność, umiejętności komunikacyjne, zdolności ruchowe i emocjonalne. Jest to proces wymagający zaangażowania zarówno osoby z niepełnosprawnością, jak i zespołu specjalistów, którzy pracują razem, aby osiągnąć te cele.
Wszechstronna indywidualna rehabilitacja osób z niepełnosprawnością, która obejmuje pedagoga, logopedę, psychologa i fizjoterapeutę, jest ważna dla poprawy jakości życia i funkcjonowania tych osób. Oto kilka informacji na ten temat:
Często osoby z niepełnosprawnością wymagają wsparcia wielu specjalistów, takich jak fizjoterapeuci, terapeuci zajęciowi, pedagodzy specjalni czy dietetycy. Współpraca między różnymi specjalistami może przynieść najlepsze rezultaty.
Psycholog może pomóc osobom z niepełnosprawnością w radzeniu sobie
z emocjami, stresami i wyzwaniami związanymi z niepełnosprawnością. Terapia psychologiczna może być również pomocna w budowaniu pewności siebie
i samodzielności.
Logopeda zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń komunikacji, w tym trudności z mową, głosem i językiem. W rehabilitacji osób z niepełnosprawnością, logopeda może pomagać poprawić umiejętności komunikacyjne i komunikację werbalną lub niewerbalną.
Psycholog może pomóc osobom z niepełnosprawnością w radzeniu sobie
z emocjami, stresami i wyzwaniami związanymi z niepełnosprawnością. Terapia psychologiczna może być również pomocna w budowaniu pewności siebie
i samodzielności.
Fizjoterapeuta pomaga poprawić sprawność fizyczną, ruchową i ogólną kondycję pacjenta. W przypadku osób z niepełnosprawnością, fizjoterapia może koncentrować się na poprawie zdolności ruchowych, równowagi i samodzielności w codziennych czynnościach.
Istotne jest stworzenie spersonalizowanego planu rehabilitacji, który uwzględnia unikalne potrzeby i cele danej osoby. Ten plan może obejmować regularne sesje
z logopedą, psychoterapeutą i fizjoterapeutą, a także monitorowanie postępów.
Rodzina odgrywa kluczową rolę w procesie rehabilitacji. Warto zapewnić wsparcie
i edukację rodzicom lub opiekunom, aby mogli wspierać osobę
z niepełnosprawnością w codziennym życiu i w procesie rehabilitacji.
Rehabilitacja osób z niepełnosprawnością to długotrwały proces, który wymaga cierpliwości i regularnej pracy. Postępy mogą być stopniowe, ale dają realne możliwości poprawy jakości życia.
Indywidualna rehabilitacja powinna być dostosowana do konkretnych potrzeb
i możliwości danej osoby, dlatego warto skonsultować się z odpowiednimi specjalistami, aby opracować spersonalizowany plan działania.
Zajęcia fizjoterapeutyczne prowadzone są z wykorzystaniem metod: PNF (proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie), kinezyterapii ruchowej, NDT-Bobath, elementów metody: Jean Ayres(integracji sensorycznej). Cele terapii realizowane są m.in. poprzez: ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia wzmacniające mięśnie tułowia i kończyn, ćwiczenia zwiększające zakresy ruchów stawów kończyn dolnych i górnych. Niezbędne są ćwiczenia koordynacyjne oraz równoważne, dające możliwość uzyskania jak najwyższej pozycji do nauki chodu, ćwiczenia związane ze zmianą pozycji, ćwiczenia związane z zakresem umiejętności codziennych, takich jak: nauka ubierania, jedzenia, picia, korzystania z podstawowych sprzętów domowych. Fizjoterapeuta przekazuje beneficjentowi zalecenia, do wykorzystania przez niego w warunkach domowych, w zakresie pełnego usprawniania psychoruchowego, aby jego podopieczny mógł być jak najbardziej samodzielny i nabrać pewności siebie w zakresie poruszania się w bezpiecznym otoczeniu.
Zajęcia logopedyczne są prowadzone indywidualnie, w zależności od rodzaju oraz zaburzeń mowy każdego beneficjenta, dostosowane do aktualnych potrzeb. Dla osób mówiących są to ćwiczenia logopedyczne: oddechowe; fonacyjno-głosowe; artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy (języka, żuchwy, podniebienia miękkiego, policzków, warg): pokaz i wyjaśnienie ułożenia narządów artykulacyjnych, uczulanie miejsc artykulacji za pomocą sond i szpatułek, odczytywanie mowy z ruchów ust poprzez wykorzystywanie nieartykułowanych dźwięków lub czynności fizjologicznych organizmu do tworzenia nowych głosek (wibracje warg, dmuchanie, chuchanie itp.); ćwiczenia funkcji słuchowych (wrażliwości słuchowej, ćwiczenia rytmiczne, ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonemowego); ćwiczenia funkcji wzrokowej oraz wzrokowo-ruchowej; ćwiczenia z zakresu korekcji wad wymowy; ćwiczenia bogacące słownictwo; ćwiczenia koncentracji, uwagi, pamięci i myślenia twórczego; stymulacja lewej półkuli mózgu. W przypadku osób niemówiących jest wprowadzona oraz kontynuowana komunikacja wspomagająca i alternatywna za pomocą takich narzędzi jak: niska technologia: symbole PCS, tablice do komunikacji, ciągi czynności, ksiśżeczki z symbolami PCS, gesty Makatonu; wysoka technologia: program do komunikacji Mówik, tablice dynamiczne, GADAczek PRO, Let Mi Talk. Osoby niepełnosprawne mające problem z prawidłowym gryzieniem, żuciem i połykaniem poddane zostaną terapii żuchwy za pomocą narzędzi logopedycznych takich jak szpatułki, tubki i wibratory.
Zajęcia pedagogiczne są jednym z elementów kompleksowej rehabilitacji, prowadzone są w sposób ciągły i indywidualny. Dostosowane do potrzeb i możliwoąci beneficjentów. Obejmują one kompleksowe oddziaływanie, polegające na ćwiczeniu funkcji zaburzonych (korekcja) oraz ćwiczeniu funkcji niezaburzonych, aby stały się wsparciem lub zastępstwem dla funkcji zaburzonych (kompensacja). Zajęcia uwzględniają następująe zasady pedagogiczne:
- zasadę indywidualizacji,
- zasadę powolnego stopniowania trudności,
- zasadę korekcji zaburzeń,
- zasadę kompensacji zaburzeń,
- zasadę systematyczności,
- zasadę ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego.
Zajęcia fizjoterapeutyczne prowadzone są z wykorzystaniem metod: PNF (proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie), kinezyterapii ruchowej, NDT-Bobath, elementów metody: Jean Ayres(integracji sensorycznej). Cele terapii realizowane są m.in. poprzez: ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia wzmacniające mięśnie tułowia i kończyn, ćwiczenia zwiększające zakresy ruchów stawów kończyn dolnych i górnych. Niezbędne są ćwiczenia koordynacyjne oraz równoważne, dające możliwość uzyskania jak najwyższej pozycji do nauki chodu, ćwiczenia związane ze zmianą pozycji, ćwiczenia związane z zakresem umiejętności codziennych, takich jak: nauka ubierania, jedzenia, picia, korzystania z podstawowych sprzętów domowych. Fizjoterapeuta przekazuje beneficjentowi zalecenia, do wykorzystania przez niego w warunkach domowych, w zakresie pełnego usprawniania psychoruchowego, aby jego podopieczny mógł być jak najbardziej samodzielny i nabrać pewności siebie w zakresie poruszania się w bezpiecznym otoczeniu.
Zajęcia logopedyczne są prowadzone indywidualnie, w zależności od rodzaju oraz zaburzeń mowy każdego beneficjenta, dostosowane do aktualnych potrzeb. Dla osób mówiących są to ćwiczenia logopedyczne: oddechowe; fonacyjno-głosowe; artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy (języka, żuchwy, podniebienia miękkiego, policzków, warg): pokaz i wyjaśnienie ułożenia narządów artykulacyjnych, uczulanie miejsc artykulacji za pomocą sond i szpatułek, odczytywanie mowy z ruchów ust poprzez wykorzystywanie nieartykułowanych dźwięków lub czynności fizjologicznych organizmu do tworzenia nowych głosek (wibracje warg, dmuchanie, chuchanie itp.); ćwiczenia funkcji słuchowych (wrażliwości słuchowej, ćwiczenia rytmiczne, ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonemowego); ćwiczenia funkcji wzrokowej oraz wzrokowo-ruchowej; ćwiczenia z zakresu korekcji wad wymowy; ćwiczenia bogacące słownictwo; ćwiczenia koncentracji, uwagi, pamięci i myślenia twórczego; stymulacja lewej półkuli mózgu. W przypadku osób niemówiących jest wprowadzona oraz kontynuowana komunikacja wspomagająca i alternatywna za pomocą takich narzędzi jak: niska technologia: symbole PCS, tablice do komunikacji, ciągi czynności, ksiśżeczki z symbolami PCS, gesty Makatonu; wysoka technologia: program do komunikacji Mówik, tablice dynamiczne, GADAczek PRO, Let Mi Talk. Osoby niepełnosprawne mające problem z prawidłowym gryzieniem, żuciem i połykaniem poddane zostaną terapii żuchwy za pomocą narzędzi logopedycznych takich jak szpatułki, tubki i wibratory.
Zajęcia pedagogiczne są jednym z elementów kompleksowej rehabilitacji, prowadzone są w sposób ciągły i indywidualny. Dostosowane do potrzeb i możliwoąci beneficjentów. Obejmują one kompleksowe oddziaływanie, polegające na ćwiczeniu funkcji zaburzonych (korekcja) oraz ćwiczeniu funkcji niezaburzonych, aby stały się wsparciem lub zastępstwem dla funkcji zaburzonych (kompensacja). Zajęcia uwzględniają następująe zasady pedagogiczne:
- zasadę indywidualizacji,
- zasadę powolnego stopniowania trudności,
- zasadę korekcji zaburzeń,
- zasadę kompensacji zaburzeń,
- zasadę systematyczności,
- zasadę ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego.
Zajęcia fizjoterapeutyczne prowadzone są z wykorzystaniem metod: PNF (proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie), kinezyterapii ruchowej, NDT-Bobath, elementów metody: Jean Ayres(integracji sensorycznej). Cele terapii realizowane są m.in. poprzez: ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia wzmacniające mięśnie tułowia i kończyn, ćwiczenia zwiększające zakresy ruchów stawów kończyn dolnych i górnych. Niezbędne są ćwiczenia koordynacyjne oraz równoważne, dające możliwość uzyskania jak najwyższej pozycji do nauki chodu, ćwiczenia związane ze zmianą pozycji, ćwiczenia związane z zakresem umiejętności codziennych, takich jak: nauka ubierania, jedzenia, picia, korzystania z podstawowych sprzętów domowych. Fizjoterapeuta przekazuje beneficjentowi zalecenia, do wykorzystania przez niego w warunkach domowych, w zakresie pełnego usprawniania psychoruchowego, aby jego podopieczny mógł być jak najbardziej samodzielny i nabrać pewności siebie w zakresie poruszania się w bezpiecznym otoczeniu.
Zajęcia logopedyczne są prowadzone indywidualnie, w zależności od rodzaju oraz zaburzeń mowy każdego beneficjenta, dostosowane do aktualnych potrzeb. Dla osób mówiących są to ćwiczenia logopedyczne: oddechowe; fonacyjno-głosowe; artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy (języka, żuchwy, podniebienia miękkiego, policzków, warg): pokaz i wyjaśnienie ułożenia narządów artykulacyjnych, uczulanie miejsc artykulacji za pomocą sond i szpatułek, odczytywanie mowy z ruchów ust poprzez wykorzystywanie nieartykułowanych dźwięków lub czynności fizjologicznych organizmu do tworzenia nowych głosek (wibracje warg, dmuchanie, chuchanie itp.); ćwiczenia funkcji słuchowych (wrażliwości słuchowej, ćwiczenia rytmiczne, ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonemowego); ćwiczenia funkcji wzrokowej oraz wzrokowo-ruchowej; ćwiczenia z zakresu korekcji wad wymowy; ćwiczenia bogacące słownictwo; ćwiczenia koncentracji, uwagi, pamięci i myślenia twórczego; stymulacja lewej półkuli mózgu. W przypadku osób niemówiących jest wprowadzona oraz kontynuowana komunikacja wspomagająca i alternatywna za pomocą takich narzędzi jak: niska technologia: symbole PCS, tablice do komunikacji, ciągi czynności, ksiśżeczki z symbolami PCS, gesty Makatonu; wysoka technologia: program do komunikacji Mówik, tablice dynamiczne, GADAczek PRO, Let Mi Talk. Osoby niepełnosprawne mające problem z prawidłowym gryzieniem, żuciem i połykaniem poddane zostaną terapii żuchwy za pomocą narzędzi logopedycznych takich jak szpatułki, tubki i wibratory.
Zajęcia pedagogiczne są jednym z elementów kompleksowej rehabilitacji, prowadzone są w sposób ciągły i indywidualny. Dostosowane do potrzeb i możliwoąci beneficjentów. Obejmują one kompleksowe oddziaływanie, polegające na ćwiczeniu funkcji zaburzonych (korekcja) oraz ćwiczeniu funkcji niezaburzonych, aby stały się wsparciem lub zastępstwem dla funkcji zaburzonych (kompensacja). Zajęcia uwzględniają następująe zasady pedagogiczne:
- zasadę indywidualizacji,
- zasadę powolnego stopniowania trudności,
- zasadę korekcji zaburzeń,
- zasadę kompensacji zaburzeń,
- zasadę systematyczności,
- zasadę ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego.
Projekt „Droga do samodzielności poprzez kompleksową rehabilitację” polega na prowadzeniu zajęć rehabilitacyjnych dla osób z różnym rodzajem niepełnosprawności. Dobór zajęć jest dostosowany do każdego podopiecznego na podstawie IPD. Terapia jest zróżnicowana, stosowane są różne elementy, metody, środki dydaktyczne oraz sprzęt rehabilitacyjny w zależności od potrzeb i możliwości naszych podopiecznych.
W projekcie bierze udział 33 beneficjentów. Są to osoby różniące się wiekiem, stopniem oraz rodzajem niepełnosprawności. Indywidualne zajęcia prowadzone są w sposób ciągły 5 dni w tygodniu, przez 12 miesięcy przez pracowników Stowarzyszenia (3 rehabilitantów, 2 logopedów, 2 pedagogów, psychologa). Zajęcia odbywają się w pomieszczeniach Stowarzyszenia mieszczących się w Szkole Podstawowej nr 19 w Gdańsku.
W ramach zajęć rehabilitacyjnych beneficjenci udoskonalają swoją sprawność ruchową, wzmacniają siłę mięśniową. Ponadto poprawiają koordynację ruchową oraz równowagę, uczą się samodzielnej pionizacji z pozycji niskich do wysokich. Biorą udział w zajęciach korekcji wad postawy, a także ćwiczą umiejętność samodzielnego chodu, poruszają się przy użyciu sprzętu wspomagającego.
W ramach zajęć pedagogicznych podopieczni usprawniają swój rozwój w szczególności: koordynację wzrokowo-ruchową, grafomotorykę, percepcję słuchową, percepcję wzrokową, funkcję percepcyjno-motoryczne. Ponadto beneficjenci rozwijają swoje zainteresowania oraz poznają różne możliwości spędzania czasu wolnego. W terapii duży nacisk położony jest na rozwój procesów poznawczych: myślenia, uwagi, pamięci, wyobraźni oraz myślenia przyczynowo skutkowego.
W ramach zajęć logopedycznych osoby niemówiące uczą się porozumiewania za pomocą komunikacji alternatywnej. Osoby mówiące uczą się prawidłowych nawyków związanych z mówieniem: prawidłowego oddechu; emisji głosu; zamykania ust, patrzenia na rozmówcę. U naszych podopiecznych kształcone są również zdolności do: formułowania pytań, próśb, poleceń, sygnalizowania własnych potrzeb, nawiązywania i prowadzenia rozmowy.
W ramach zajęć psychologicznych beneficjenci regularnie uczestniczą w treningu rozpoznawania, nazywania i radzenia sobie z przeżywanymi emocjami. Rozwijają swój warsztat pracy związany z rozwojem emocjonalno-społecznym. Uczą się, jak zachować się w różnych sytuacjach w życiu codziennym. Ponad to beneficjenci uczestniczyli w treningu radzenia sobie ze stresem oraz lękiem. Uzyskali również wsparcie emocjonalne oraz pomoc w rozładowaniu emocji.
